تاثیر رسانه‌های اجتماعی بر نوجوانان چگونه است؟ برنامه ریزی شما برای زمان استفاده از رسانه در کودک شما چگونه است؟ دیگر تصویر بچه‌هایی که در کوچه با هم بازی می‌کردند، انگار به رویا یا خاطره‌ای دور تبدیل شده است. پسرانی که در کوچه‌های بن‌بست با هم فوتبال بازی می‌کردند و دخترهایی که گوشه‌ای با هم لی‌لی بازی می‌کردند. ما خیلی وقت است که بچه‌ها را در خیابان مشغول بازی کردن نمی‌بینیم. یکی از دلایل عمده آن بزرگ شدن شهرها و افزایش غریبگی بین آدم‌ها است. برعکس گذشته که ما همه اهل محل را می‌شناختیم، اکنون حتی شاید ماهی یکبار هم همسایه بالایی خود را هم نبینیم!
دلیل دیگر که بی‌ربط به دلیل اول هم نیست، افزایش ناامنی است. رها کردن کودکان در کوچه و خیابان به راحتی ممکن نیست و هر لحظه ممکن است خطر در گوشه‌ای در کمین کودکانمان باشد. اما یک عامل که در کنار این موارد بچه‌ها را در داخل خانه و بعضاً در اتاق‌هایشان محبوس کرده است، رسانه‌های اجتماعی است. تأثیر رسانه‌های اجتماعی بر نوجوانان گاهی مثبت و گاهی هم منفی است.
در دنیای امروز دیگر بسیاری از کودکان خیلی قبل‌تر از اینکه بتوانند دوچرخه‌سواری یاد بگیرند با دستگاه‌هایی مانند تلویزیون، کنسول‌های بازی، تبلت‌ها و گوشی‌های هوشمند آشنا می‌شوند. فناوری بخشی از زندگی است و ما هم نمی‌توانیم آن را نپذیریم و ناچاریم سر تسلیم در مقابل آن فرود بیاوریم. در صورتی که کودکان ما با فناوری روز در ارتباط نباشند، از پیشرفت‌های جهانی جا مانده و این مسئله خود به انزوا و طرد آنها منجر خواهد شد. با این حال والدین می‌توانند با آموزش صحیح، استفاده از رسانه‌های هوشمند و فناوری را به بخشی سالم از دوران کودکی فرزند خود تبدیل کنند و تأثیر رسانه‌های اجتماعی بر نوجوانان را مثبت کنند.
کودکان پیش‌دبستانی می‌توانند برای یادگیری الفبا از تبلت‌ها و گوشی‌های هوشمند کمک بگیرند، دانش‌آموزان مدرسه‌ای نیز می‌توانند برنامه‌ها و بازی‌های آموزشی بازی کنند و نوجوانان می‌توانند به صورت آنلاین تحقیق کنند. با ما همراه باشید تا با بررسی تأثیر رسانه‌های اجتماعی بر نوجوانان، مزایا و معایب آن را بررسی کنیم.
مزیت‌ها و تاثیر رسانه‌های اجتماعی بر نوجوانان
تأثیر رسانه‌های اجتماعی بر نوجوانان به گونه‌ای است که به آنها اجازه می‌دهد برای خود، هویتی آنلاین ایجاد کنند. آنها از این طریق با دیگران ارتباط برقرار می‌کنند و صفحات شخصی اجتماعی می‌سازند. این شبکه‌ها می‌توانند حمایت ارزشمندی را برای نوجوانان فراهم کنند، به‌ویژه می‌تواند برای افرادی که طرد شده‌اند یا دارای معلولیت یا بیماری‌های مزمن هستند کمک کننده باشد. بسیاری از نوجوانانی که از حضور در اجتماع امتناع می‌کنند یا قادر به خروج از خانه به دلیل انواع بیماری نیستند، در این شکل از ارتباطات احساس تنهایی نمی‌کنند. البته این منوط به شرایطی است که فرد در یک دنیای مجازی و توسط دوستان مجازی محصور نشده و ارتباطات واقعی خود را از دست ندهد. در این حالت رسانه‌های اجتماعی می‌توانند؛ مانند شمشیری دو لبه ایفای نقش کنند.
نوجوانان همچنین از رسانه‌های اجتماعی برای سرگرمی و ابراز وجود استفاده می‌کنند. این رسانه‌ها به نوجوانان این فرصت را می‌دهد تا از رویدادهای مهم و به‌روز جهان آگاه شوند. همچنین به آنها این اجازه را می‌دهد با وجود موانع جغرافیایی با دیگران، در مورد موضوعات مختلف بحث و گفتگو کنند و تعامل داشته باشند. با دنیایی بزرگ‌تر ارتباط برقرار کنند و با انواع فرهنگ‌ها آشنا شوند. رسانه‌های اجتماعی که محتوای طنز یا سرگرمی دارند، سبب می‌شود نوجوانان ارتباط معناداری با همسالان خود برقرار کنند. یک شبکه اجتماعی گسترده و سالم حتی ممکن است به نوجوانان کمک کند تا از افسردگی و تنهایی دوری کنند.
خیلی مواقع بچه‌ها از واقعیت‌های اجتماعی توسط این رسانه‌های اجتماعی باخبر می‌شوند. آنها می‌فهمند که کلیشه‌هایی که درباره اقوام مختلف داشته‌اند اشتباه بوده و همچنین تنوع زیادی بین دوستانشان برقرار می‌شود. دیگر دوست یک پسر سفیدپوست طبقه متوسط، لزوماً افرادی مانند خودش نیستند. او می‌توانند رفیقی چینی، هندی و یا عرب داشته باشد و این به تسامح فرهنگی و کاهش نژادپرستی کمک می‌کند.
نحوه استفاده از رسانه‌های اجتماعی نیز ممکن است تاثیر رسانه ها بر نوجوانان را تعیین کند
