اسباب بازی زیاد و کودکان; اتاقی پر از اسباب‌بازی های جذاب و شگفت انگیز ?

اسباب بازی زیاد و کودکان ;  حتماً چنین شرایطی را تجربه کرده‌اید؛ کودک شما با دوستش مشغول بازی است، اگر تعداد زیادی اسباب‌بازی روی زمین یا در محیط باشد، هر دو کودک ممکن است زمان زیادی را صرف دعوا بر سر اسباب‌بازی‌ها کنند. حال اگر فقط دو ماشین یا یک توپ در محیط باشد، آن‌ها خیلی زود به این نتیجه می‌رسند که برای بازی باید باهم مشارکت و همکاری کنند.

اتاقی پر از اسباب بازی زیاد و کودکان!

بهتر است با این پرسش شروع کنیم؛ وقتی کودکان اسباب بازی­های زیادی داشته باشند چه اتفاقی می افتد؟

مشکلات و چالش‌های کودکان با اسباب‌بازی­های زیاد به موقعیت‌­های گروهی محدود نمی‌شود. همین مشکلات در خانه­‌ها نیز پیش می­‌آید. چه یک فرزند یا پنج فرزند داشته باشید، تعداد زیاد اسباب‌بازی‌ها می‌تواند منجر به مشکلات زیادی شود که با محدود کردن اسباب‌بازی­‌ها به راحتی می‌توانید از بروز این مشکلات جلوگیری کنید. برخی از مشکلات شایع در بین کودکان ‌به‌هنگام داشتن اسباب‌بازی‌های زیاد و متنوع می‌تواند شامل موارد زیر باشند:

• آن‌ها در به اشتراک گذاشتن اسباب‌بازی­های خود با دیگران مشکل دارند.
• بیش‌ازحد تکانشی عمل می‌کنند.
• اسباب‌بازی‌های زیاد سبب محدود شدن خلاقیت کودک می‌شود.
• به دلیل داشتن اسباب‌بازی‌های متنوع، کودک مسئولیتی در قبال وسایلش ندارد و از آن‌ها مراقبت نمی‌کند.
• کودک در سرگرم‌کردن خود دچار مشکل می‌شود.
• فعالیت و تحرک بدنی کاهش می‌یابد.
• کودک در مهارت حل‌مسئله دچار ضعف می‌شود.
• نارضایتی کودک افزایش می‌یابد.
• به‌هنگام بازی، آشفته و نامتمرکز به‌نظر می‌رسند.

بهتر است به‌جای خریدن اسباب‌بازی‌های بیشتر و هرروزه برای فرزند خود، اقدامات زیر را انجام دهیم؛

1. شروع به نظم دادن به اسباب‌بازی­های کودک کنید.
2. از خریدن اسباب‌بازی‌های بیشتر خودداری کنید.
3. فضای بازی کودک را محدود کنید.
4. فضایی برای نگهداری اسباب‌بازی‌ها و رسیدگی به تعمیر سایر اسباب‌بازی‌های خراب کنید.

معایب اسباب بازی زیاد و کودکان

• کودک در به اشتراک گذاشتن اسباب‌بازی­های خود با دیگران مشکل دارند.

کودکان به طور طبیعی اشتراک­ گذاری را دوست دارند. کودکان دوست دارند اشیاء یا خوراکی‌هایی را به شما بدهند و از شما بخواهند آن‌ها را به خودشان پس بدهید. اگر به کودکان نوپا یک کاسه پر از خوراکی بدهید، با خوشحالی به همه افراد حاضر در اتاق خوراکی را تعارف می‌کنند. این به این دلیل است که کودکانی که آرام و راحت هستند، دوست دارند چیزهای مورد علاقه خود را با شما به اشتراک بگذارند. پس چرا کودک خردسالی که اسباب‌بازی‌های زیادی دارد در به اشتراک گذاشتن آن‌ها مقاومت دارند ؟

پاسخ ساده است، داشتن اسباب‌بازی‌های زیاد در واقع باعث ایجاد استرس در کودکان می‌شود. این استرس احساس آرامش و امنیت را در کودکان می‌کاهد، و به نوبه خود باعث شکست آن‌ها در به‌اشتراک‌گذاری وسایلشان می‌شود.

• کودک بیش‌ازحد تکانشی عمل می‌کند.

انتخاب اسباب‌ بازی مناسب برای کودکان اهمیت بسیار زیادی دارد. وقتی کودکان اسباب‌بازی‌های زیادی برای انتخاب دارند، خیلی زود غرق آن‌ها می‌شوند. آن‌ها نمی دانند با همه این اسبا­ب­‌بازی­‌ها چه کنند.

کودکان سیستم عصبی نابالغی دارند که پردازش محرک‌های زیاد  در یک زمان را برای آن‌ها دشوار می‌کند. این تحریک بیش از حد می‌تواند آن‌ها را عصبانی و آشفته کند و تمرکز آن‌ها را کاهش دهد. کودکان غرق‌شده و بیش‌از‌حد تحریک‌شده با اسباب‌بازی‌های گوناگون، نمی­توانند روی یک مسئله تمرکز کنند تا از آن درس بگیرند. اسباب‌بازی‌های زیاد به این معناست که آن‌ها یاد نمی‌گیرند که با خیال راحت بازی کنند.

• اسباب‌بازی‌های زیاد سبب محدود شدن خلاقیت کودک می‌شود.

هر چه کودکان اسباب‌بازی­‌های بیشتری داشته باشند، بیشتر برای اکتساب یک شیء خاص پافشاری می‌کنند. جاشوا بکر، در کتاب خود با عنوان “بدون ریخت و پاش کودکی” توضیح می‌دهد که چگونه آزمایشی را انجام دادند و در آن مهدکودکی را متقاعد کردند که همه اسباب‌بازی‌ها را به مدت سه ماه حذف کنند. اگرچه در ابتدا کسالت ­آور بود، اما کودکان خیلی زود شروع به اختراع بازی‌های مختلف کردند و از تخیلات خود برای تولید بازی استفاده کردند.

این مطالعه نشان می‌دهد که اسباب‌بازی‌های زیاد از رشد تخیل کودکان جلوگیری می‌کند. همچنین نشان می‌دهد وقتی که اسباب‌بازی‌های اضافی را حذف کنید، کودکان به‌طور طبیعی از تخیل خود برای انجام بازی استفاده می­کنند.

• به دلیل داشتن اسباب‌بازی‌های متنوع، کودک مسئولیتی در قبال وسایلش ندارد و از آن‌ها مراقبت نمی‌کند.

اسباب بازی زیاد و کودکان; هنگامی که کودکان تعداد زیادی اسباب‌بازی دارند، نمی توانند ارزش وسایل خود را درک کنند. وقتی وسیله‌ای خراب می­شود بنظرشان اهمیّتی ندارد، آن‌ها با خود می‌گویند: “من از آن خسته شده‌ام و اسباب‌بازی‌های زیادی برای بازی دارم”. اگر همیشه جایگزینی وجود داشته باشد، کودکان هرگز یاد نخواهند گرفت که برای وسایلشان ارزش قائل شوند.

• کودک در سرگرم‌کردن خود دچار مشکل می‌شود.

دادن اسباب‌بازی‌های متنوع به کودکان که موجب کاهش قدرت تخیل آن‌ها می‌شود، به آن‌ها می‌آموزد که برای سرگرم‌کردن خود نیاز به اسباب‌بازی دارند؛ پس آن‌ها نمی‌توانند به تنهایی خودشان را سرگرم کنند. در چنین شرایطی، فرزندانتان در نهایت برای هر چیز کوچکی به شما نیاز خواهند داشت.

• فعالیت و تحرک بدنی کاهش می‌یابد.

کودکان شما اگر اتاقی پر از اسباب‌بازی نداشته باشند، به احتمال زیاد بیرون از خانه بازی می‌کنند. این موضوع شامل نوجوانان نیز می‌شود؛ وقتی تلفن همراهش را از او می‌گیریم، بیرون می‌رود تا با دوستانش قوتبال یا دوچرخه‌سواری کند. کودکانی که بیشتر در فضای باز بازی می‌کنند، تحرک و فعالیت بدنی بیشتری دارند. ورزش در سطوح مختلف برای کودکان مناسب است؛ کودکانی که به اندازه کافی تحرک دارند و ورزش می­کنند نه تنها سالم‌تر هستند، بلکه شادتر هستند و حتی بهتر می­خوابند.

• کودک در مهارت حل‌مسئله دچار ضعف می‌شود.

وقتی کودکان اسباب‌بازی‌­های زیادی دارند، مهارت­‌های مهمی همچو.ن مهارت حل‌مسئله را نمی‌آموزند. شما می­توانید این مسئله را به‌وضوح زمانی که یک کودک در تلاش است تا بفهمد چگونه یک اسباب‌بازی کار می‌کند، ببنید. با داشتن اسباب­بازی­های زیاد و متنوع، کودک تسلیم آن‌ها است و بدون نیاز به تلاش برای کشف یک بازی، بسیار راحت به سراغ دیگری می‌رود.

• نارضایتی کودک افزایش می‌یابد؛ هرچه بیشتر داشته باشد، بیشتر می‌خواهد.

هر چه کودکان اسباب‌بازی‌­های بیشتری داشته باشند، احساس نارضایتی بیشتری می­کنند. وقتی کودکان با اسباب‌بازی‌های متنوع احاطه می­شوند، همواره ناراضی هسند، زیرا همیشه یک بازی بهتر، جذاب‌تر و سرگرم‌کننده‌تر وجود دارد که او آن را ندارد. آن‌ها همیشه بازی جدیدی دریافت می­کنند و همیشه بازی‌های بیشتری می­خواهند.

• به‌هنگام بازی، آشفته و نامتمرکز به‌نظر می‌رسند.

کودکان نه تنها در بازی با اسباب‌بازی‌هایی متنوع غرق می‌شوند، بلکه در آشفتگی آن اسباب‌بازی‌ها نیز غرق می‌شوند. آیا تا به حال از فرزندتان خواسته‌اید که اتاقش را تمیز کند و سپس متوجه شده باشید که او کاری برای اتاقش نکرده؟ مشکل این است که آن‌ها نمی دانند از کجا شروع کنند زیرا بازی‌های زیادی وجود دارد، بنابراین تصمیم می‌گیرند هیچ کاری نکنند.

• از کجا شروع کنیم؟ چگونه تعداد اسباب‌بازی‌ها را کاهش دهیم؟

در مورد تأثیر منفی اسباب‌بازی‌های متنوع و زیاد بر کودکان صحبت کرده‌ایم. با این حال، اسباب‌بازی‌ها به خودی خود بد نیستند. اسباب‌بازی‌ها در واقع می‌توانند الهام‌بخش مهارت‌های بازی سازنده و تخیلی باشند. به لگوها، لباس‌های آراسته و لوازم هنری فکر کنید. مشکل همواره از تعداد زیاد اسباب‌بازی‌ها ناشی می‌شود؛ اما اگر متوجه شدید که کودکان شما اسباب‌بازی‌های زیادی دارند، نگران نباشید. چند راه حل بسیار کاربردی وجود دارد که می توانید از همین امروز شروع به اجرای آن‌ در خانه کنید!

• شروع به پاکسازی کنید.

تنها راه برای کمک به کودکان خود برای غلبه بر مشکلات مربوط به اسباب‌بازی‌های زیاد، حذف اسباب‌بازی‌های اضافی است. گفتن این کار آسان‌تر از انجام آن است؛ برای اینکه آن را ساده کنید و از تحت فشار قرار دادن خودتان و فرزندانتان جلوگیری کنید، آهسته پیش روید.

برای شروع، اسباب‌بازی‌های قدیمی را که دیگر با آن‌ها بازی نمی‌شود را جمع‌آوری کنید. اگر مفید نیستند دلیلی ندارد که فضای خانه شما را اشغال کنند. سپس، از شر همه اسباب‌بازی‌­های که هدیه جشن تولد هستند خلاص شوید. این کار را برای همه اسباب‌بازی‌های شکسته و همه اسباب‌بازی‌های تکراری نیز دنبال کنید.

وقت آن است که به سراغ اسباب‌بازی‌های بزرگی بروید که فضای زیادی را اشغال می‌کنند. اگر آن‌ها آیتم های مورد علاقه کودک شما نیستند و یا به طور مرتب با آن‌ها بازی نمی‌کند، حذفشان کنید.

برای اسباب‌بازی‌های باقی‌مانده، کودکان را در فرآیند کاهش بی‌نظمی مشارکت دهید؛ با آن‌ها صحبت کنید و به آن‌ها بگویید که چرا می خواهید تعداد اسباب‌بازی‌های آن‌ها را محدود کنید. در عین حال، به کودک خود اطمینان دهید که اسباب‌بازی‌هایی را که فرزندتان واقعاً دوست دارد و فکر می‌کند خاص هستند را از او دور نخواهید کرد.

در مرحله بعد، اجازه دهید آن‌ها در تصمیم‌گیری در مورد اینکه چه چیزی می‌ماند و چه وسایلی دور ریخته می‌شوند به شما کمک کنند. با این حال، به یاد داشته باشید که فرزند شما به احتمال زیاد می‌خواهد همه چیز را نگه دارد، بنابراین انتخاب‌های خاصی به او بدهید. 4 یا 5 اسباب بازی را انتخاب کنید و بپرسید کدام یک را می‌خواهید نگه دارید؟.

• از خریدن اسباب‌بازی‌های بیشتر خودداری کنید.

بیایید واقع‌بین باشیم؛ کودکان شما برای خودشان اسباب‌بازی نمی‌خرند، آنها از شما یا از فامیل و دوستان اسباب‌بازی‌ها را دریافت می­کنند. ابتدا از خود بپرسید “چرا این همه اسباب‌بازی در خانه من وجود دارد؟” اکنون، به یاد داشته باشید که شما پدر و مادر هستید و این بدان معناست که شما مرزها را تعیین می‌کنید؛ بنابراین، اولین مرزی که باید تعیین کنید این است که از خرید جدیدترین اسباب‌بازی‌ها برای کودکتان خودداری کنید.

در مرحله بعد با فامیل و دوستان خود صحبت کنید و از قبل به آن‌ها اطلاع دهید که می‌خواهید تعداد اسباب‌بازی‌ها را در خانه خود محدود کنید. وقتی با آن‌ها صحبت می‌کنید، با ارائه ایده‌های جایگزین برای هدیه به کودکتان، به آن‌ها کمک کنید. هدایایی که تجربیاتی مانند بلیط سینما، بلیط باغ‌وحش، بستنی‌فروشی‌ها به دنبال دارند، همگی جایگزین‌های عالی برای اسباب‌بازی‌ها هستند.

اگر فامیل بر خرید اسباب‌بازی اصرار دارند، پیشنهاداتی برای اسباب‌بازی‌هایی ارائه دهید که تخیل را برانگیزد، بازی‌هایی مانند لوازم هنری، لگو یا بازی‌های تخته‌ای.

• فضای بازی کودک را محدود کنید.

وقتی محدودیت فضای فیزیکی برای نگهداری اسباب‌بازی‌ها وجود داشته باشد، کودکتان یاد می‌گیرد که اگر اسباب‌بازی جدیدی تهیه کنند، باید اسباب‌بازی بزرگ‌تر را کنار بگذارند؛ از این پس، “قانون یکی بخریم، یکی اهدا کنیم” در خانه اعمال می‌شود. وقتی می‌دانیم که باید از شر بازی خلاص شویم که قبلاً مالک آن هستیم، فقط چیزهایی را می‌خریم که واقعاً می‌توانیم استفاده کنیم. در این گام، فرزندان شما اهمیت انتخاب دقیق را خواهند آموخت.

• فضایی برای نگهداری اسباب‌بازی‌ها و رسیدگی به تعمیر سایر اسباب‌بازی‌های خراب کنید.

پیشنهاد می‌شود فضا یا زمان‌هایی را ماهانه درنظر بگیرید و با کودک به تعمیر اسباب‌بازی‌های موردعلاقه او بپردازید. طولی نمی‌کشد که شما و فرزندانتان متوجه مزایای اسباب­بازی کمتر خواهید شد. در این مدت، صبور باشید و قوی بمانید، خلاص‌شدن از شر اسباب‌بازی‌ها ممکن است بهترین تصمیمی باشد که شما برای فرزند خود می‌گیرید.