تفاوت کاردرمانی و فیزیوتراپی; بسیاری از مواقع، متخصصین به خانواده‌های کودکان دارای اختلال توصیه می‌کنند، که برای بهبود فرزند خود، برای او جلسات کاردرمانی ترتیب دهند.
کدی لند فروشگاه آنلاین با خرید آسان و ارسال سریع در زمینه بازی های کودکانه و محصولات توانبخشی کودکان می‌باشد، که بهترین بازی ها و ابزارهای آموزشی برای رشد و توسعه کودکان را عرضه می‌کند.
تفاوت کاردرمانی و فیزیوتراپی
افراد بسیاری، با تفاوت‌های کاردرمانی و فیزیوتراپی، آشنا نیستند؛ این در حالی است، که این دو رویکرد درمانی با وجود شباهت‌ها، باهم تفاوت‌هایی اساسی دارند. تفاوت کاردرمانی و فیزیوتراپی در این است، که فیزیوتراپی به دنبال بهبود توانایی حرکتی، و قابلیت عملکردی فرد است؛ مثلاً برای درمان دردهای عضلانی در پا، فیزیوتراپ روی ورزش‌ها، و حرکات کششی در پا، تمرکز می‌کند.
با این‌حال، متخصص کاردرمانی از این موارد فراتر می‌رود، و گاهاً نیاز است تا با بهینه‌سازی محیط منزل، محل کار و تحصیل فرد به او، در انجام فعالیت‌های روزانه‌اش، کمک کند. انجام کارهای روزمره، به‌طور مستقلانه از اهداف مهم و اساسی، در کاردرمانی است. در ادامه ضمن بررسی دقیق کاردرمانی و فیزیوتراپی، به تفاوت‌های این دو رویکرد نیز، خواهیم پرداخت.
فیزیوتراپی چیست؟
پیش از بررسی تفاوت کاردرمانی و فیزیوتراپی، ابتدا ببینیم فیزیوتراپی چیست، و مناسب چه کسانی است. معمولاً زمانی که فرد، به‌خاطر بیماری امکان راه رفتن ندارد، و یا دامنه حرکات او تحت تأثیر بیماری قرار می‌گیرد، باید اقدام به فیزیوتراپی کند. در واقع فیزیوتراپی، به بهبود توانایی حرکتی، پس از آسیب‌دیدگی و یا بعد از عمل جراحی، کمک می‌کند. فیزیوتراپی همچنین، به کنترل درد نیز، کمک می‌کند.
تفاوت بین فیزیوتراپی و کاردرمانی، در اهداف درمانی آن‌ها، نهفته است؛ مثلاً متخصص فیزیوتراپی، به دنبال بهبود قدرت، توانایی حرکتی و دامنه حرکات بیمار است. او می‌خواهد در درجه اول، درد را در بیمار کاهش دهد، و جلوی بدتر شدن بیماری را بگیرد. فیزیوتراپ همچنین، روش‌های مخصوصی، برای بهبود تناسب اندام، و ارتقاء سلامت، به فرد ارائه خواهد کرد. فیزیوتراپ با تمرینات ورزشی مشخص، یا ماساژدرمانی به فرد کمک می‌کند. همچنین با ارائه حرکات کششی، انواع کمپرس سرد و گرم، و گاهاً تحریک الکتریکی، درمان را پیش می‌برد.
کاردرمانی چیست و کاردرمانگر چه خدماتی می‌دهد؟
تفاوت اصلی کاردرمانی و فیزیوتراپی، در این است که کاردرمانگر بر خلاف فیزیوتراپ، که روی کاهش درد تمرکز دارد، به دنبال افزایش توانایی فرد، برای انجام امور روزمره است. هدف نهایی در کاردرمانی، افزایش استقلال فرد است. کاردرمانی به‌خصوص برای افرادی با انواع اختلالات، همچون اختلال یادگیری و ناتوانی ذهنی، اختلال طیف اوتیسم، و یا اختلال کم‌توجهی/بیش‌فعالی نیز، مناسب و یکی از رویکردهای مهم درمانی، در این گروه از افراد است.
در پروسه کاردرمانی، کاردرمانگر ابتدا سابقه پزشکی فرد، اولویت‌های او و خانواده‌اش، و همچنین هدف نهایی کاردرمانی را، مدنظر قرار می‌دهد. در این فرآیند، تعامل کاردرمانگر با خانواده کودک دارای اختلال، اهمیت زیادی دارد. کاردرمانگر، باید اولویت‌ها و اهداف خانواده کودک را، شناسایی کند، و مدنظر قرار دهد.
مطلب پیشنهادی: کاردرمانی کودکان چیست؟
گاهی مسائلی مهم‌تر از اولویت خانواده نیز، برای درمان کودک وجود دارند، که شاید خانواده به آن‌ها توجهی نکند.
کاردرمانگر، در جلسه بررسی پرونده و شناخت کودک، باید این موارد را به خانواده گوشزد کند، تا شاید مسیر درمان و نگرش خانواده، به درمان فرزندشان، تغییر کند. در نهایت، برنامه کاردرمانی مدون، و اجرا می‌شود. کاردرمانی پروسه‌ای زمان‌بر است، و همکاری همه اعضای خانواده و کاردرمانگر را، می‌طلبد.
بسته به اولویت‌ها و نیازهای فرد، کاردرمانی می‌تواند روی تقویت مهارت‌های حرکتی درشت و ظریف، بهبود یادگیری و آموزش، آموزش استراتژی‌های مختلف، برای کنترل استرس، و کمک به بهبود خواب فرد، مؤثر باشد. طی پروسه انجام کاردرمانی نیز، کاردرمانگر دست به ارزیابی کودک، و برنامه کاردرمانی خود می‌زند، تا ببیند فعالیت‌های درمانی، برای کودک کارآمد بودند یا خیر.
مهم است که والدین کودکان دارای اختلال، هنگام طی کردن پروسه کاردرمانی، دست به مقایسه کودک خود، با سایرین نزنند، و بدانند که هر کودک، ویژگی‌های منحصر به فرد خود را دارد، و سرعت هر فرد در یادگیری نیز، با دیگری متفاوت است. همچنین در صورتی که کاردرمانی، در کنار دیگر رویکردهای درمانی، مانند گفتاردرمانی و یا مشاوره‌های روانشناسی ارائه شود، تاثیرگذاری بیشتری خواهد داشت.
نتیجه‌گیری
فیزیوتراپی و کاردرمانی، هردو در فرآیند توانبخشی، مورد استفاده قرار می‌گیرند. هردو با حرکات دست همراه هستند، و گاهی می‌توانند باهم دارای هم‌پوشانی باشند. بررسی میزان پیشرفت بیمار، و بهبود عملکرد او، از جمله اهداف هردوی این روش‌های درمانی است. به همین دلیل، فقط با بررسی تفاوت کاردرمانی و فیزیوتراپی، نمی‌توان گفت که لزوماً کدامیک، برای یک فرد باتوجه به نیازهایش، رویکرد بهتری است؛ بلکه اولویت‌ها، و اهداف درمانی تعیین می‌کنند، که کدام روش برای فرد، مناسب‌تر خواهد بود.
وقتی بیمار درد دارد، و تنها درد روی راه رفتن او تاثیرگذار است، فیزیوتراپی درمان مناسبی است. او در این حالت تنها با چندین حرکت کششی، و تمرینات مناسب، می‌تواند درد پا خود را کاهش دهد؛ اما وقتی فرد در گرفتن توپ، بازی با همسالان، تمرکز در کلاس درس و لباس پوشیدن محدودیت‌های مختلفی دارد، نیاز به کاردرمانی خواهد داشت، تا بتواند از عهده این کارهای روزمره، به‌طور مستقل بربیاید، و بتواند همچون سایر همسالانش، مهارت‌های متناسب با سنش را، به درستی انجام دهد.
